METODA DOBREGO STARTU
Pierwowzorem Metody Dobrego Startu była metoda Le Bon Départ ( dobry odjazd, odlot, start), opracowana we Francji. Jej autorką była Théa Bugnet.
Polskiej adaptacji MDS dokonała pani prof. Marta Bogdanowicz w latach 60-tych.
Założeniem MDS jest jednoczesne rozwijanie funkcji językowych, funkcji spostrzeżeniowych: wzrokowych, słuchowych, dotykowych, kinestetycznych (czucia ruchu) i motorycznych oraz współdziałania między tymi funkcjami, czyli integracji percepcyjno-motorycznej. Są to funkcje, które leżą u podstaw złożonych czynności czytania i pisania.
Celem Metody Dobrego Startu jest:
- usprawnianie czynności analizatorów: słuchowego, wzrokowego,kinestetyczno-ruchowego i artykulacyjnego,
- kształcenie lateralizacji,
- kształcenie orientacji w schemacie własnego ciała i w przestrzeni,
- usprawnianie uwagi, percepcji, pamięci, wyobraźni słuchowej i wzrokowej,
- usprawnianie motoryki i koordynacji wzrokowo- słuchowo-ruchowej,
- rozwijanie umiejętności analizy i syntezy słuchowej,
- nauka nawiązywania kontaktów społecznych,
- uczenie współdziałania w grupie,
- rozwijanie ekspresji i improwizacji,
- usprawnianie narządów artykulacyjnych.
Metoda Dobrego Startu jest przystosowana do potrzeb dzieci w wieku od 4 r.ż., zarówno tych, które rozwijają się bez większych problemów, jak i dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi ( np. dzieci z opóźnioną dojrzałością szkolną, z trudnościami w czytaniu i pisaniu, z porażeniem mózgowym, upośledzeniem umysłowym, zaburzeniami emocjonalnymi, oraz z zaburzeniami dynamiki procesów nerwowych).